Jerzy Osiatyński
Profesor doktor habilitowany nauk ekonomicznych
Zakład Polityki Gospodarczej
Dziedziny badawcze i obszar naukowych zainteresowań: teoria ekonomii
W 1964 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W 1979 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych, a w 1990 tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych.
W latach 1989–1991 był ministrem – kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. W okresie 1992–1993 zajmował urząd ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej. W latach 1989–2001 sprawował mandat posła Sejmu RP. W 1990 roku otrzymał doktorat honorowy Baruch College, State University of New York, a w 1993 r. nagrodę dla najlepszego ministra finansów w krajach Centralnej i Wschodniej Europy, 1992-1993. Na zaproszenie UNDP, UNIDO, USAID, Banku Światowego oraz prywatnych fundacji od 1995 r. doradzał prezydentom i rządom w sprawach związanych z polityką fiskalną, systemem podatkowym oraz zmianami strukturalnymi w: Mołdawii, Kazachstanie, Ukrainie, Macedonii, Bułgarii, Rumunii, Tadżykistanie, Kirgistanie i Uzbekistanie. W latach 1998- 2004 na zaproszenie Banku Światowego i USAID, doradca Prezydenta i Premiera Republiki Mołdowy. W latach 2003-05 Doradca UNDP w kwestiach realizacji Millenium Development Goals w krajach Europy Środkowej i Wschodniej oraz CIS
Od 2001 Członek Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów (w latach 2004-2006 jej wiceprzewodniczący). Członek Rady Naukowej przy Prezesie Narodowego Banku Polskiego (1994-96), (1981-88), Członek Rządowej Komisji do spraw Reformy Gospodarczej (1981-89), Członek Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (od 2005), Członek Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN (od 2007) Członek Komitetu Badań Ekonomicznych NBP (od 2009), Członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie Rzeczypospolitej (od 2010 r.).
Od października 2010 doradca Prezydenta RP ds. ekonomicznych.
Najważniejsze publikacje (od 5 do 10)