Wschodnioazjatycki rynek obligacji korporacyjnych po kryzysie z 1997 roku oraz po kryzysie subprime, jako źródło doświadczeń i wniosków dla współczesnych projektów wsparcia rozwoju rynku kapitałowego w Europie

PRELUDIUM 9, Kierownik PAWEŁ PISANY

W 1999 roku Alan Greenspan wypowiadając się na temat azjatyckiego kryzysu finansowego, który miał miejsce dwa lata wcześniej nazwał rynki kapitałowe „kołem zapasowym” systemu finansowego. Nasz projekt badawczy dotyczy właśnie jednego z takich rynków, który może pełnić funkcję stabilizującą system oraz substytucyjną wobec kredytu bankowego – mianowicie rynku obligacji korporacyjnych. Celem badań jest analiza czynników sprzyjających rozwojowi korporacyjnych instrumentów dłużnych, a także ocena ewentualnych przedsięwzięć politycznych, które mogą taki rozwój wspierać. W rezultacie zostaną wyciągnięte wnioski, które będą mogły znaleźć zastosowanie przy projektowaniu regulacji rynku finansowego w Polsce i przede wszystkim w Unii Europejskiej w kontekście planowanej europejskiej unii rynków kapitałowych (European Commission, 2015) (N. Veron, 2014) (A. Greenspan, 1999).Nasze badania oprzemy o dane z rynku finansowego wschodzących gospodarek wschodnioazjatyckich, w szczególności: Chin, Hong Kongu, Indonezji, Malezji, Filipin, Tajlandii, Wietnamu. Analiza rynku obligacji korporacyjnych krajów wschodnioazjatyckich jest interesująca i potrzebna ze względu na fakt, że po kryzysie finansowym z 1997 roku doświadczyły one widocznego wzrostu, a gospodarka azjatycka okazała się wyjątkowo odporna na kryzys subprime (P. Jeasakul, Ch. H. Lim, E. Lundback, 2014) (B. N. Bhattacharyay, 2011). Przy okazji badań modelowych, przeprowadzimy również analizę opartą o studia przypadków wybranych krajów wschodnioazjatyckich, która pozwoli prześledzić trudności i ewentualne zagrożenia związane z okresem dynamicznego rozwoju rynku obligacji korporacyjnych.Wśród zmiennych, które mogą hipotetycznie wpływać na kapitalizację rynku obligacji korporacyjnych i zostaną wzięte pod rozwagę przy budowie modeli są: wielkość gospodarki (PKB), otwartość (Export/PKB), poziom rozwoju (PKB per capita), poziom i wariancja stóp procentowych, rozmiar i poziom koncentracji sektora bankowego, poziom rozwoju firm typu asset manager, wariancja kursu walutowego, tradycja i jakość systemu prawnego, poziom transparentności i corporate governance w gospodarce, wskaźnik koncentracji przedsiębiorstw, poziom zapotrzebowania sektora publicznego na środki finansowe, poziom rozwoju rynku obligacji skarbowych, poziom rozwoju krajowych agencji ratingowych. Po zakończeniu pracy z modelami, przeprowadzone zostaną również studia przypadków wybranych krajów azjatyckich, aby wzbogacić badanie o pewne analizy uzupełniające (Eichengreen and Luengnaruemitchai, 2004) (I. Shim, 2011) (World Economic Forum, 2015) (T. Schiller, 2011).